Tłumaczę z angielskiego książkę kucharską, której autor często rozwodzi się nad [dosłownie] rustykalną teksturą potraw (np. klusek z mąki razowej). Na polskich blogach kulinarnych te słowa są już wszechobecne, ale mnie zawsze rażą jako kalki. Jak zgrabniej wyrazić to, że kluska jest rodem z wiejskiej chaty? Czym zastąpić teksturę i rustykalność?

Czy interpunkcja w poniższym tekście jest zgodna z zasadami w jęz. pol.? Czy istnieje tu jakaś dowolność?

Parlament,
– uwzględniając art. 8 traktatu UE,
– uwzględniając art. 3 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że trwa kryzys; mając również na uwadze, że dług rośnie;
B. mając na uwadze, że potrzebne są zdecydowane działania;

1. przyjmuje stanowisko KE;
2. zaleca ścisłe przestrzeganie traktatów;
3. zwraca się do TK o przekazanie tej rezolucji Radzie.

Dziękuję. Z poważaniem AD

Szanowni Państwo,
Przeczytałam odpowiedź eksperta dotyczącą poprawności zwrotów typu: „Znajdziecie Państwo…”, „Pozwólcie Państwo…”, „Byliście Państwo…” etc. – i niestety nie czuję się usatysfakcjonowana. Po pierwsze, jest to analogiczne do „Kup pan cegłę” czy „Weź pan tę rękę”, czyli do zwrotów, no cóż, lumpenproletariackich. Po drugie – do „Pozwólcie (bądźcie, byliście etc.) towarzysze…”, czyli trąci stylem minionej epoki. Po trzecie, powstaje tu jeszcze problem interpunkcyjny – zgodnie z zasadą powinno się chyba rzeczownik w wołaczu wydzielić przecinkami („Możecie, państwo, zakupić ten artykuł w cenie promocyjnej” – brr…)?
Bardzo proszę, by _zechcieli_ Państwo choć częściowo się ze mną zgodzić;-)

Serdecznie pozdrawiam
Olga Klecel

Witam.
Szukałem odpowiedzi w poradni, ale ich nie znalazłem. Czy poprawny jest e-mailowy zapis:

Witam :-)! Kupiłem na Pani aukcjach kilka rzeczy. Jaki jest łączny koszt wysyłki? Pozdrawiam, Wojtek Cholewa.

Czy po pozdrowieniach należy stawiać przecinek? Czy w e-mailu mogę po swoim nazwisku postawić kropkę, skoro zdania rozpoczynam bez akapitu i piszę je jedne pod drugimi? Proszę również wziąć pod uwagę emotikona.
Z poważaniem, Wojciech Cholewa.

Szanowni Państwo,
wiem, że wyraz święty wchodzący w skład nazwy osoby powinniśmy pisać wielką literą, np. Święty Jan, Święty Piotr. Ale czy tak samo należy postąpić w przypadkach takich jak Święty Jan Paweł II, w których wyraz święty nie jest – by tak rzec – niezbędną do identyfikacji częścią nazwy danej osoby?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry!
Piszę, by zapytać, który z poniższych wariantów jest poprawny i dlaczego: „Te dziesięć minut…” czy „Tych dziesięć minut przyprawiło mnie o zawrót głowy”. Dotychczas używałem formy podanej tu jako druga, lecz coraz częściej spotykam się z zapisem pierwszym, co odbiera mi trochę pewności. Dotyczy to, oczywiście, nie tylko podanego w przykładzie czasu.

Czy forma wyszczepiać jest nowa? Dotychczas ludzie się szczepili. Wyszczepiać jak wykańczać.

Serdecznie pozdrawiam

Szanowna Poradnio,
proszę o etymologię oraz wszystkie znaczenia występujące dotychczas w polszczyźnie wyrazu bursa.

Pozdrawiam
Stratos Vasdekis

Szanowna Poradnio!
Pasta ze zmielonej ciecierzycy z sezamem to hummus czy humus? Dotychczas przeważała pisownia z podwójnym m (choć nigdy nie pojawiła się w słowniku ortograficznym), ale zauważyłam, że na Państwa stronie w SJP jest już humus z jednym m (w tym właśnie znaczeniu).

Serdecznie pozdrawiam
Mira

Moje pytanie dotyczy wymowy obcego nazwiska Jacobsthal (Paul). Naukowiec ten był z pochodzenia Niemcem, jednak wojna zmusiła go do emigracji na Wyspy Brytyjskie, tam też opublikował w języku angielskim książkę pt. Early Celtic Art. Z użyciem jego nazwiska w mowie spotykałam się dotychczas wyłącznie u Brytyjczyków, oczywiście z angielską wymową. Jak jednak wymawiać je po polsku? Z angielska czy z niemiecka?